بلاگ

آفریدی تو مرا

و به اندازه یک خلقت من

طلب از من داری

ذهن من خالق صدباره توست

سر من خانه و کاشانه توست

تو به اندیشه من

که تو را هر باره

پس از این جور و جفایی که روا می داری

بهتر و شیرین تر

آفریدَست ،

بدهکاری دیرین داری

…

عاشق کن مرا

تا مجنون شوم

تا آدم شوم

که بهشت را به سیبی می فروشم به عشق

عاشق کن مرا

تا همه ی دنیا را بفروشم به تو

به عشق

من آدمم

و عاشق که می شوم

زود می فروشم و ارزان

نمی خری ؟

music : Where Is My Mind

Artist : MaxenceCyrin

سین هامان همه از جنس سماق

که مکیدن شده ضرب المثلش

سبزی هرزه گیاهی که دگر گندم نیست

برکت نیست

ولی سبز تر است

سکه ای بی رونق

که اگر کاغذ بود

لا اقل تا سر خط می بردت

سرکه هایی بی بو

بالزامیک شاید هم

سیر بی خاصیتی

که نه تنها درمان

درد هم در آن نیست

سمنو همچون گِل

سنجدی پژمرده

سفره امسالم

چقدر کم دارد

…
کاش من سفره خود می چیدم

سفره ای کز حرمش

که نشان روزیست

سین شمارند او را

و نخواهد که کشد منت سین های دگر

و گذارم در آن

هرچه از دوست رسیدست مرا

ز ستم از سودا

از سری سرگردان

ز سرابی در دل

و سماعی در جان

و یکی سینه که بی حوصله است

و دگر سنگ صبور

که دلم پر درد است

دیده ام منتظر است

و امیدی که به سو سو مانده

شمع سوزان گرید و سودای دیرین می کند

آرد ، گندم آسیاب از سنگ زیرین می کند

نام معشوق است شیرین ، عاشقا حیلت ببین

کام حر تلخ است و نامش کام شیرین می کند

ای شب گواه من باش در محضر الهی

معراج عاشقان را شب می دهد گواهی

عشق است آنچه مانده بین من و تو تنها

ترکش نمی توان کرد حتی اگر تو خواهی

در تلاطم

خفه و منگ و هراسان

وسط دریایی

دل من گشته اسیر

دل من مانده غریب

خون دل پای تو عشق

که به دریا زدنش در طلب وصل تو بود

در انتهای تاریک و روشن کوچه

نگاهم می جوید تو را

که بی نشان بودی

تویی که سالهاست

سلامت

مرا در ابتدای کوچه یافته

با آنکه بی نشان بودم

چه سیرابم و تشنه

به سلامی

که نشان بی نشانی ماست

ناز بود آنچه فراوان که به بازار تو بود

دل من مست خرابی که خریدار تو بود

نه بهایی به کف آن دم که خرد ناز تو را

سر فدای دل مستم که گرفتار تو بود

چه شبانی که سحر گشت و مرا خواب نبرد

دیده ای بود که  شب ها همه بیدار تو بود

چند لبهای من از بوسه به لبهایت سوخت

چه خیالی به سر از ، لحظه دیدار تو بود

جامه زهد به تن کردم و دعوی به دعا

قدر ها طی شد و مقدور نه مقدار تو بود

رفته ای دیریست از پیشم ولی

نازنینا ، آمدن ، زیبا ترین کار تو بود